Poniżej zapraszamy Państwa do zapoznania się z bardzo ciekawym artykułem dotyczącym historii najstarszej fabryki narzędzi ściernych w Polsce – Fabryką Tarcz Ściernych w Grodzisku Mazowieckim

Początki polskiego przemysłu narzędzi ściernych datują się w latach 20. Na obecnym terenie funkcjonowania Fabryki Tarcz Ściernych, na bazie istniejącego od 1897 r. młyna zbożowego i hali, w której wytwarzano osełki do kos od 1923 r. rozpoczęto produkcję narzędzi ściernych na skalę przemysłową. Była to pierwsza Fabryka na terenie Polski produkująca narzędzia ścierne (Towarzystwo Komandytowe Haeberle i Spółka). Przez następne lata rozszerzano asortyment produkowanych narzędzi.

W roku 1946 dawne Towarzystwo Komandytowe i Spółkę przekształcono w przedsiębiorstwo państwowe Fabryka Tarcz Ściernych. Duże zapotrzebowanie na narzędzia ścierne w okresie powojennej odbudowy i rozwijającym się przemyśle przyczyniło się do podjęcia decyzji przez władze centralne o rozbudowie fabryki.

W wyniku przeprowadzonych zmian w polskim przemyśle w latach 70
fabryka wchodzi najpierw w skład Kombinatu Obrabiarek i Narzędzi „Ponar Jotes” w Łodzi, by po kolejnej reorganizacji wejść w skład Kombinatu Przemysłu Narzędziowego „VIS” i pozostaje w jego strukturze, o statusie prawnym zakładu do roku 1990. Okres ten to szereg decyzji resortowych, których zakład jest jedynie wykonawcą, a które w sposób znaczący znajdują odzwierciedlenie obecnej sytuacji firmy.

W latach 80 w okresie dobrej koniunktury gospodarczej dla firmy znaczną część asortymentu z produkcji narzędzi ściernych ceramicznych przekazano do nowo powstałego zakładu „KORUND” w Kole, obecnie Saint Gobain.

W decyzjach dotyczących Fabryki Tarcz Ściernych skoncentrowano się na wysoko nakładowych inwestycjach w uruchomienie produkcji narzędzi diamentowych, zaniechano natomiast modernizacji i inwestycji odtworzeniowych obiektów, maszyn i urządzeń do produkcji narzędzi ceramicznych. W tym samym czasie podjęta zostaje decyzja o uruchomieniu produkcji narzędzi o spoiwie poliuretanowym. Do 1989 r. zakłady „KORUND” i Fabryka Tarcz Ściernych kontrolują polski rynek narzędzi ściernych ceramicznych niemal w 80 procentach. Fabryka Tarcz Ściernych czyniła to w odniesieniu do krajowego rynku narzędzi diamentowych w 45%, stanowiło to 40% ogólnej wartości sprzedaży Fabryki.

Kolejne lata przynoszą radykalną zmianę struktury rynku. Kryzys polskiej gospodarki, niemal całkowite załamanie się rynków zbytu na produkowane
w Fabryce narzędzia diamentowe, znaczny spadek zapotrzebowania na narzędzia ceramiczne w połączeniu z fatalną polityką finansową końca lat 80 na szczeblu Kombinatu, usytuowały zakład w procesie przemian gospodarczych i ustrojowych kraju w bardzo trudnej sytuacji.

Odzyskana samodzielność organizacyjna (status przedsiębiorstwa państwowego) w 1990 roku połączona z możliwą do przeprowadzenia restrukturyzacją przedsiębiorstwa w proporcjach do fatalnej sytuacji finansowej, gospodarczej i fikcyjnej produkcji „na wszelki wypadek” związanej z nienormalnie wysokimi zapasami o niskiej jakości oraz znacznego przerostu zatrudnienia i anormalnej struktury funkcjonalnej przedsiębiorstwa, pozwoliły jedynie na uchronienie firmy przed upadłością.

Okres lat 1994-1998, w którym zakład koncentrował wysiłki na dochodzeniu do równowagi finansowej pozwalającej realnie myśleć o jakimkolwiek funkcjonowaniu, to okres powstawania bardzo silnej konkurencji zarówno ze strony importerów, jak producentów krajowych, którzy zaczęli sprowadzać i produkować obok typowego dla fabryki asortymentu, narzędzia ścierne o znacznym udziale w rynku. Ponadto, obok oficjalnego wzrostu liczby konkurentów, silnie wzrósł sektor nieformalny (głównie narzędzia supertwarde).

Koncentracja wysiłków na ochronę firmy przed upadłością, pozbawiła zakład niezbędnej (w nowych warunkach gospodarczych kraju) elastyczności reagowania na zmiany rynkowe. Z dawnego podziału rynku, z niektórych asortymentów, w których fabryka miała znaczący udział, pozostały już tylko nieliczne elementy.

Kolejne lata 1999-2003 to okres dekoniunktury gospodarczej, który w znacznym stopniu dotknął branżę ścierną. Fabryka mimo niezwykle trudnych warunków gospodarczych utrzymała swoją pozycję na rynku jako jeden z nielicznych zakładów branży ściernej.

W roku 2014 Fabryka Tarcz Ściernych została zakupiona przez firmę Pentar.